واجب موقتواجب دارای وقت معیّن را واجب موقت گویند. ۱ - تعریفواجب موقت، واجبی است که شارع برای انجام آن، وقت خاصی معین نموده است؛ به بیان دیگر، انجام آن در زمان خاص، مطلوب شارع است؛ یعنی زمان، قید وجود واجب در خارج است، مانند: نمازهای یومیه، حج و روزه ماه رمضان. [۱]
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج ۱، ص ۲۰۵.
[۲]
زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص ۱۲۶.
[۳]
زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج ۱، ص ۴۹.
[۴]
سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ج ۱، ص ۸۲.
[۵]
شهابی، محمود، تقریرات اصول، جزء ۲، ص ۷۳.
[۸]
مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص ۵۹.
[۱۱]
فاضل لنکرانی، محمد، سیری کامل در اصول فقه، ج ۶، ص ۳۸۲-۳۷۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۸۷۴، برگرفته از مقاله «واجب موقت». رده‌های این صفحه : واجب
|